Tytuł: Cmentarz w Pradze
Autor: Umberto Eco
Wydawnictwo: Oficyna Literacka Noir sur Blanc
Czyta: Jarosław Gajewski
Czas trwania: 15 h 9 min
Ocena: 3,5/6
[...] uważam, że skończyła się epoka wielkich ideałów.
Zanim zabrałam się za tą książkę, słyszałam wiele o Umberto Eco i zazwyczaj w samych superlatywach. Czytałam wiele recenzji Cmentarza w Pradze, a były one różne, od zachwytów po krytyki, ale ja jednak spodziewałam się czegoś dobrego. Ale się niestety przeliczyłam…
Akcja książki toczy się w XIX wieku, a już na początku książki poznajemy głównego bohatera - Simoniniego, który jest fałszerzem dokumentów, a jego zleceniodawcami są i osoby prywatne i służby rządkowe. Jest także obsesyjnym antysemitą, który nienawidzi również jezuitów, masonów i.. kobiet. Największym oszustwem głównego bohatera jest dokument poświęcony spotkaniu, jakie mieliby odbyć ze sobą Żydzi na starym cmentarzu żydowskim w Pradze, a na nim mieliby ustalić plan przejęcia władzy nad światem. A w samej książce jesteśmy świadkami opisów satanistycznych rytuałów, zabójstw i potajemnych spotkań…
A książka spotkała się z krytyką. L'Osservatore Romano uznał, że nie ma tu jednoznacznego potępienia antysemityzmu.
Cmentarz w Pradze nie jest książką, która mnie wciągnęła i porwała. Do takiej jej trochę brakuje. Jak już pisałam na początku, najwidoczniej się przeliczyłam, bo rzeczywiście spodziewałam się zdecydowanie czegoś lepszego, ale zdecydowanie powiało nudą na owym Cmentarzu w Pradze. Nie wiem, może fanom Umberto Eco się podoba i widzą w tej książce coś wartościowego.
Cytaty z książki
Człowiek pozostawiony sam sobie staje się zły.
Ludzie nigdy nie czynią zła w tak szerokim zakresie i z takim zapałem jak wtedy, gdy robią to z przekonań religijnych
Wiadomości najbardziej pożądane, warte fabrykowania, to te, na które czekają owi próżniacy, odnoszący się z nieufnością do informacji podawanych jako pewne przez dziennikarzy