"Zwiadowcy. Księga 7. Okup za Eraka" John Flanagan

Tytuł: Zwiadowcy. Księga 7.

Okup za Eraka

Autor: John Flanagan

Seria: Zwiadowcy

Tom: siódmy

Wydawnictwo: Jaguar

Ilość stron: 472

Ocena: 4.5/6

Zawsze jednak istniała szansa, że przypadkowo rzucona przez kogoś uwaga, stanie się zalążkiem pomysłu, w ostatecznym rezultacie dostarczając rozwiązania problemu.

Zwiadowcy to taka seria, którą zaczęłam czytać, choć miałam wrażenie, że zupełnie nie do mnie jest ona skierowana, że jestem już na nią za stara, ale tak polubiłam bohaterów, że obiecałam sobie, że skończę ją czytać, aż do ostatniego tomu. Teraz przyszedł czas na Księgę Siódmą zatytułowaną Okup za Eraka.

W książce cofamy się trochę w czasie – jej akcja dzieje się zaraz po Bitwie o Skandię, ale jeszcze przed Czarnoksiężnikiem z Północy oraz Oblężeniem Macindaw. A co się dzieje w Okupie za Eraka? Tytułowy Erak – Skandianin – postanawia urządzić sobie kolejną wyprawę po łupy, choć dostał już swoją ciepłą posadkę. Jednak Erak wpada w ręce tajemniczego pustynnego plemienia. Jednak nie zostaje pozostawiony sam na pastwę losu – z pomocą przychodzą mu jego nowi przyjaciele. Will, który cieszy się z tego, że dostanie srebrną odznakę Korpusu Zwiadowców oraz jego kompani w tym Halt, Gilan czy Evanlyn biegną Erakowi z pomocną dłonią. A jakie przygody ich spotkają? Co się wydarzy? W jaki sposób przywódca Skandian został porwany? 

No więc jasne, że będziesz popełniał błędy. I będziesz się na nich uczył, żeby ich nie powtarzać. Kiedy narobisz bigosu, nie próbuj udawać, że wszystko w porządku. A przede wszystkim nie próbuj oszukiwać samego siebie i wmawiać sobie, że tak właśnie należało postąpić. Do pomyłki należy się przyznać, zwłaszcza przed samym sobą, a potem uczynić wszystko, by ją naprawić.

Okup za Eraka to już siódmy tom o przygodach Willa i jego przyjaciół. Choć Czarnoksiężnik z Północy czy Oblężenie Macindaw mnie nie zachwyciły to i tak z przyjemnością sięgnęłam po kolejny tom z tej serii i stwierdzam, że wypadł on lepiej niż dwa poprzednie tomy. Czytając Okup za Eraka uświadomiłam sobie wyjątkowo mocno jak bardzo polubiłam bohaterów owej serii i jak bardzo się za nimi stęskniłam. Czytając tę część czułam lekkie zmieszanie owym cofnięciem w czasie – pojawiały mi się myśli „Ale walka o Skandię – jak to dawno było? Kiedy ja to czytałam? Przecież chronologicznie to nie ma sensu”. Ale po prostu potrzebowałam czasu na przestawienie się. Sama akcja książki toczy się dość powoli i tak na dobrą sprawę rozkręca się dopiero w drugiej połowie książki – czyli standard jeżeli chodzi o twórczość Johna Flanagana. Przynajmniej w cyklu o Zwiadowcach. Język również typowy i charakterystyczny dla tego autora – prosty i niezbyt skomplikowany (w końcu książka dla młodzieży), ale nie jest zdecydowanie językiem prostackim i czy nazbyt ubogim. Czy mi się podobało? Tak, ale akcja mogłaby być ciut żywsza. A samą książkę można by streścić w dwóch słowach: przyjaźń i poświęcenie. Czy polecam? Tak, zdecydowanie polecam całą serię. Doprawdy sympatyczni, przyjaźni bohaterowie, którzy umilą czas i sprawią, że ciężko będzie się z nimi rozstać.