"Z jednym wyjątkiem" Katarzyna Puzyńska

Tytuł: Z jednym wyjątkiem

Autor: Katarzyna Puzyńska

Cykl: Lipowo

Tom: czwarty

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Ilość stron: 744

Ocena: 5/6

Swoją drogą, prawda to zadziwiająca rzecz. Potrafi leczyć, ale potrafi też ranić.

Za Sagę o Lipowie autorstwa Katarzyny Puzyńskiej zabrałam się już jakiś czas temu i już od pierwszego spotkania z tym cyklem w tomie pt. Motylek od razu pokochałam Lipowo, policjantów tam pracujących oraz cała atmosferę stworzoną przez autorkę. W końcu przyszedł czas na moje spotkanie z czwartą częścią serii pt. Z jednym wyjątkiem. 

Po zimie w Lipowie nie zostało już śladu. Wiosna przejmuje świat w swoje władanie. Kwitną kasztanowce, a na polach szumi zielone jeszcze zboże. Przy tej sprzyjającej aurze młodszy aspirant Daniel Podgórski zamierza nareszcie zmienić swoje życie i oświadczyć się Weronice Nowakowskiej.

Tymczasem w okolicach Lipowa umiera pewna kwiaciarka. Kobieta jest już wiekowa, jej śmierć początkowo nie wydaje się więc wcale podejrzana. Z jakiegoś powodu jednak ratowniczka medyczna z karetki pogotowia wezwanej przez sąsiadkę zmarłej nalega na natychmiastowe sprowadzenie policji. Szybko okazuje się, że kobieta miała rację: kwiaciarka została zamordowana.

                                                                    opis z okładki

Z jednym wyjątkiem jest już czwartą częścią przygód policjantów z Lipowa i jednocześnie moim czwartym spotkaniem z twórczością Katarzyny Puzyńskiej. Z racji tego, że w książkach autorki dość mocno jest rozbudowany wątek obyczajowy – trudno byłoby się połapać w czytaniu tej serii nie po kolei... Przynajmniej moim zdaniem. Bardzo podoba mi się ta część - spodobały mi się kolejne perturbacje komisarz Kopp oraz sam pomysł na książkę. Zdecydowanie przypadł mi do gustu temat postanowienia Podgórskiego, w którym zamierza się oświadczyć Weronice – wielkie brawa za to dla autorki i za rozwinięcie tego tematu. Z jednym wyjątkiem jest książką, którą czytałam z naprawdę dużą przyjemnością. Intryga utrzymana na odpowiednio wysokim poziomie, a fabuła odpowiednio dopracowana, na dość wysokim poziomie. Autorka jest bardzo konsekwentna w kreowaniu postaci, a po lekturze tej części jestem coraz bardziej ciekawa tego, co wydarzy się w kolejnych tomach. Język i styl jak zawsze utrzymany na odpowiednio wysokim poziomie – wszystko dopracowane, bez nudy czy prostactwa. Intryga zawarta w książce osiągnęła wysoki szczebel, przez co mam coraz większą ochotę na kolejny tom serii pt. Utopce.

Z jednym wyjątkiem to książka, którą czytało mi się naprawdę szybko, a jej lektura sprawiła mi wielką przyjemność. Katarzyna Puzyńska stworzyła naprawdę cudowny klimat, a bohaterowie przeżyli naprawdę wiele. Czy polecam? Oczywiście!