Everville

Tytuł: Everville

Autor: Clive Barker

Seria: Księgi Sztuki

Tom: drugi

Wydawnictwo: Książnica

Ilość stron: 696

Ocena: 4.5/6

Ból utraconej miłości nigdy nie przemija.

Po raz pierwszy o Barkerze usłyszałam, kiedy w sierpniu dostałam od mojego Ukochanego na miesięcznicę książkę pt. Wielkie Sekretne Widowisko, która wywołała u mnie wielki zachwyt sposobem pisania i kreowania świata. Teraz przyszedł czas na kontynuację tej pozycji, na kolejne spotkanie z tym autorem i jego Księgami Sztuki.

Everville po raz kolejny przenosi nas do innego wymiaru – Quiddity, do której brama została niedaleko miejscowości, która jest jednocześnie tytułem książki. Quiddity zwana jest także morzem snów, która staje się coraz bardziej niebezpieczna dla mieszkańców owego miejsca niedaleko bramy, z której wychodzi coraz więcej zła… To co dla człowieka było obce i niedostępne, stało się nader realne i niebezpieczne. Jak bohaterowie książki pokonają, to co dostaje się do Everville?  Jakie przygody ich spotkają? Wygra dobro czy zło?

Clive Barker - Everville, 1994
Ink on Paper

Everville jest pozycją, która w porównaniu z Wielkim sekretnym widowiskiem wypada trochę gorzej, choć przyznam także, że tragedii nie ma. Jest to książka, która również ma swoją magię, coś co przyciąga. Język który sprawia, że chce czytać się tę książkę ciągle i nieprzerwanie, dając nawet efekt późniejszego pójścia spać. Sposób, w jaki Barker pisze jest dla mnie wręcz zachwycający, nie potrafię nawet tego do końca wyjaśnić, ale po prostu coś jak magnes przyciąga mnie do świata wykreowanego przez tego autora. WWielkim Sekretnym Widowisku działo się o wiele więcej niżeli w Everville, choć paradoksalnie ta druga pozycja jest grubsza! W pierwszej części Ksiąg Sztuki wyczuwało się zdecydowanie więcej magii, momentami czegoś mrocznego, tu jednak tego brakowało, a właśnie czegoś takiego oczekiwałam. Odpowiedni klimat, dużo więcej dziwnych stworów, postaci, magii, magicznej atmosfery…. No cóż… Widać, że się przeliczyłam trochę. Jednak Everville jest również dobrą pozycją, mimo swojej grubści czyta się bardzo szybko (choć wiem, że to nie jest wyznacznik jakości książki), ma jednak dalej ten ciekawy styl Barkera, choć nie można już wynotować tak dużej ilości cytatów jak z tomu pierwszego. Choć pojawiają się postacie z poprzedniej części, to jednak są one wykreowane w sposób dużo mniej wyrazisty i zapadający w pamięć.

Podsumowując, uważam, że warto zapoznać się z twórczością Barkera, lecz nie radzę zaczynać od Everville (zresztą, kto zaczynałby serię od środka?). Zapewniam, że świat Quiddity zostanie w Waszej pamięci. Twórczość tego autora jest wyjątkowa i wyróżniająca się od całej reszty książek jaką kiedykolwiek czytałam. Bardzo charakterystyczny styl, wyróżniający się od wszystkich innych, który powoduje chęć wracania do tego świata.