Na tropie wampira

Tytuł: Na tropie wampira

Autor: Mike Resnick

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Ilość stron: 432

Ocena: 4/6

- Gdzie znowu polazła Felina? - Jestem tutaj - zza jego pleców dobiegł melodyjny głos. - Co tam robisz? - Pilnuję twojego tyłka - wyjaśniła - Ale to na prawdę nudna robota. On po prostu tkwi pomiędzy plecami a udami i zupełnie nic nie robi.

Właśnie skończyłam czytać książkę, którą pewnego dnia dostałam od mojego najcudowniejszego na świecie Księcia z bajki i sama nie wiem jak zacząć pisanie o niej. Mój kochany Księcio stara się o to, żeby mi się nie nudziło i miała całą półkę, a także wie, że bardzo lubię książki z Fabryki słów. Teraz więc przyszedł czas na pozycję Mika Resnick’a.

Na tropie wampira jest już drugim tomem opowiadającym o przygodach detektywa Johna Mallory'ego, pierwszy jest zatytułowany Na tropie jednorożca. Któregoś dnia współpracownica Johnego coś zbladła i zasłabła. No cóż, zdarza się, więc nie ma co się dziwić, zwłaszcza, że kobieta ostatnio dość intensywnie pracowała. Jednak zastanawiający jest ślad po ukąszeniu widoczny na jej szyi, więc John postanawia odkryć skąd one się wzięły i co oznaczają. Prowadząc swoje własne śledztwo, trafia na ślad bratanka swojej współpracownicy, a okazuje się świeżo upieczonym wampirem i zaczyna innego krwiopijcy, tym razem wielowiecznego…  A to wszystko dzieje się jednej nocy, upiornej nocy duchów poprzedzającej Uroczystość Wszystkich Świętych, a tutaj Manhattan nie jest taki, jaki znamy…

Przed wampirami zawsze się wzbraniałam, nie, to jest złe słowo. O! nigdy mnie do nich nie ciągnęło, choć zawsze chciałam przeczytać Draculę czy Wywiad z wampirem, które wciąż czekają na mnie na półce. Na tropie wampira jest lekturą, która zdecydowanie umili czas, zwłaszcza wszelakim fanom tak modnych krwiopijców. Jest to książka, która może jakoś nie zachwyca, nie jest to arcydzieło, ale można przeczytać i spędzić miło czas. Takie ot czytadło… Język czy sposób pisania nie są zbyt skomplikowane, taka lekka książeczka, z historią, której zdarzy się zaskoczyć, zdarzy, ale niezbyt często. Czy polecam? Możecie przeczytać, jeżeli szukacie lekkiej i niezbyt wymagającej lektury na jeden wieczór. Jeżeli szukacie czegoś ambitniejszego – odpuśćcie sobie.