Krótka piłka

Tytuł: Krótka piłka

Autor: Harlan Coben
Wydawnictwo: Albatros
Ilość stron: 352
Ocena: 4/6

Spróbuje udawać, że nic się nie zdarzyło, rozpaczliwie szukając normalności, ale na próżno. Wszystko będzie wydawało się nieco inne niż wczoraj. Nie całkowicie inne, tylko troszeczkę. Jedzenie będzie smakowało trochę inaczej. Powietrze będzie miało nieco inny zapach. Kolory ukażą niemal niedostrzegalne odcienie.

Nie da się ukryć, że lubię twórczość Cobena i wielką chęcią sięgam po jego książki, zwłaszcza, że mój Książe z bajki troszczy się bym miała ich naprawdę sporo. Ostatnio sięgnęłam właśnie po Krótką piłkę.

Dwudziestokilkuletnia tenisistka chciała, żeby jej agentem sportowym został Myron Boilar, z którym bezskutecznie próbowała umówić się na spotkanie. Okazuję się, że dziewczyna została zastrzelona, a Myron i jego przyjaciel Win, prowadząc prywatne dochodzenie próbują znaleźć tego, kto to zrobił. Głównym podejrzanym staje się jeden z klientów Boilara - czarnoskóry tenisista, który rozmawiał z zamordowaną, krótko przed jej śmiercią. Czy to on ma jakiś związek z tym co się stało dziewczynie? Jednak Myron i Win trafią na ślad morderstwa sprzed sześciu lat, którego ofiarą był ówczesny narzeczony Valerie. Zginął on w ekskluzywnym klubie tenisowym i tak jak dziewczyna również został zastrzelony. Co łączy te dwie sprawy? Czy w ogóle są ze sobą jakoś połączone? Czy Myron i Win rozwiążą zagadkę owej tajemniczej śmierci?

Książki Cobena moim zdaniem są naprawdę specyficzne. Jedna wydaje się podobna do drugiej, podobny schemat, prosty język, w serii z Myronem doprawione krztą cynizmu i ironii. Kiedy czyta się książki tego autora jedna po drugiej mogą się one ze sobą zupełnie zlewać i mylić, nie zapadając za bardzo w pamięć. Ja go cenie najbardziej za wykreowanie postaci Myrona i Wina, z którymi można się uśmiać do rozpuku, a jednocześnie dobrze się odprężyć przy dobrze skonstruowanym czytadle. I właśnie w taki kanon wpisuje się także Krótka piłka. Z innych książek autora nie zapada specjalnie w pamięć, czyta się szybko i sprawnie, jednocześnie obserwując jak bohaterowie prześcigają się w cynizmie. Dobra lektura, żeby się odprężyć i zrelaksować, nie wysilając się za bardzo przy jej czytaniu.