Grzech aniołów

Tytuł: Grzech aniołów

Autor: Charlotte Link

Wydawnictwo: Sonia Draga

Ilość stron: 304

Ocena: 2/6

Jeśliby bowiem kiedykolwiek nazwał ów ból po imieniu, stałby się on rzeczywistością. A wówczas nigdy więcej nie mógłby postępować tak, jakby ten ból nigdy nie istniał.

Charlotte Link jest popularną niemiecką pisarką znaną z takich książek jak Dom sióstr, Obserwator czy Drugie dziecko, lecz to właśnie Grzech aniołów jest moim pierwszym spotkaniem z autorką. Czy będą następne? Nie mam pojęcia.

Janet i jej mąż Philip są przykładnym małżeństwem, którzy prowadzą biuro doradztwa podatkowego, a ich syn Mario jest jednym z najlepszych studentów  prawa. Nikt nawet nie podejrzewa, że mają oni jeszcze drugiego syna – bliźniaczego brata Maria imieniem Max. Ów drugi syn ostatnie lata spędził w klinice psychiatrycznej i mają go zwolnić, w końcu ma wrócić do domu, lecz jednak ojciec chłopaków nie chce Maxa przyjąć na łono rodziny i to w czasie kiedy Mario wyjechał ze swoją ukochaną na wakacje.  Ich matka kocha ich nad życie i zrobi dla nich zupełnie wszystko, jej podobni do siebie jak dwie krople wody synowe zawsze byli dla niej najważniejsi, więc dlatego pojechała nawet za synem do Prowansji  wpadając jednocześnie w panikę. Co było jej przyczyną? Dlaczego w nią wpadła? Czy ma przed swoimi ukochanymi synami jakieś tajemnice?

Wybaczyć… ile jeszcze razy? Być może wszystko potoczyłoby się zupełnie inaczej, gdyby jej wtedy wybaczył. Gdyby zdecydował się na rozstanie i oszczędził sobie tych lat pełnych kłamstw i nieszczerej harmonii.

Oj tak, po wielu recenzjach książek tej autorki od dawna miałam ochotę się z nią zapoznać, no i nadarzyła się taka okazja. Kupiwszy Grzech aniołów czym prędzej zabrałam się za czytanie i przyznam szczerze, że się przeliczyłam. Akcja mnie nie porwała, ani nie zapada jakoś w pamięć. Jest to lektura tak naprawdę na jeden wieczór, czyta się szybko, ale nie jest to arcydzieło, o  nie… Język nie jest wybitny, a po przeczytaniu tak naprawdę nie wiedziałam o co niej chodzi i co autor miał na myśli. Brakowało mi w niej czegoś. Generalnie trochę szkoda czasu na nią, ale to jest tylko moje zdanie. Może akurat komuś się spodoba, a ja sama nie wiem czy jeszcze dam jej szansę...